Renault Juvaquatre Coupé 1941 (Universal Hobbies)

Renault Juvaquatre to pradziadek obecnych kompaktów i swego czasu najtańsze auto w gamie Renault (do momentu wprowadzenia modelu 4CV). W zamyśle Louis Renaulta, samochód miał przyciągnąć nowych, mniej zamożnych klientów i mieścić się we francuskiej klasie podatkowej 6CV. 

W trakcie prac projektowych, Francuzi mocno wzorowali się na Oplu Olympii, stąd spore podobieństwo obu modeli, szczególnie z pierwszych lat produkcji Juvaquatre. Model pokazano publiczności na targach motoryzacyjnych w Paryżu w 1937 roku. Nim samochód wprowadzono do seryjnej produkcji, poddano go wielu testom, między innymi z udziałem potencjalnych klientów. W ramach akcji marketingowej, pod koniec marca 1938 roku na kilka tygodni przed rozpoczęciem seryjnej produkcji, samochód poddano testowi wytrzymałości. Bez przerwy, przez 50 godzin, 4 kierowców przejechało 5391 kilometrów ze średnią prędkością 109 km/h. 

Samochód oferowano w aż pięciu wariantach nadwoziowych, lecz wprowadzano je stopniowo. Najpierw pojawił się dwudrzwiowy sedan W 1939, w związku z naciskami klientów dodano czterodrzwiowego sedana a także dwudrzwiowe coupe. Kombi i furgonetkę wprowadzono do sprzedaży już po wojnie.

Wojna mocno odbiła się na produkcji tego Renault, którą formalnie przerwano w 1941 roku. Choć na papierze produkcji zaprzestano, to w rzeczywistości pojedyncze modele Juvaquatre zjeżdżały z linii montażowych na potrzeby niemieckiego okupanta oraz francuskiego rządu do końca wojny. Oficjalna produkcja na nowo rozpoczęła się w roku 1946 i trwała do roku 1960.

Prezentowane Juvaquatre Coupe to prawdziwy biały kruk. Szacuje się, że do 1946 roku wyprodukowano około 80 egzemplarzy. Powojenna historia tej wersji jest niejasna. Niektóre źródła podają, że po wojnie wytworzono jeszcze końcową serię 30 egzemplarzy. Inne natomiast twierdzą, że z powodu braku odpowiednich maszyn produkcji nigdy nie wznowiono. Pewne jest tylko to, że jedno Juvaquatre Coupe pojawiło się na stoisku Renault podczas targów motoryzacyjnych w Brukseli w 1948 roku.

O miniaturze
To malutka pchełka. Modelik firmy Universal Hobbies jest drobniutki, ale bardzo urokliwy. Nie mam się do czego przyczepić. Na zdjęciach może za bardzo tego nie widać, ale lakier jest lekko metaliczny. Powłoka jest idealna; równomierna i z odpowiednią grubością ziarna.

Bardzo ładnie odwzorowano też koła. Opony z białym bokiem dodają modelikowi charakteru i pasują do klimatu lat 40. To małe Juvaquatre bardzo mi się podoba. A Wam? Dajcie mi znać

Renault Juvaquatre is a great-grandad of modern day small family cars and in its day was the cheapest car in Renault’s model line-up (until the introduction of the 4CV). In Louis Renault’s plan, the car was meant to attract new, less affluent buyers and occupy the 6CV French car tax class.

During design stage, the French were heavily inspired by Opel Olympia, hence the similarity between the two models, especially in the early years of Juvaquatre production. The car was shown to the public at the 1937 Paris Motor Show. Before it entered high-volume production, it underwent many tests, including potential buyer focus groups. On the publicity front, a non-stop endurance run was organised during the closing days of March 1938, a few weeks before the start of high-volume production. 4 drivers covered a distance of 5391 kilometres in 50 hours, driving flat-out at an average speed of 109 km/h.

The car was offered in as many as five body shapes, but not simultaneously. Initially a two-door saloon was appeared. In 1939, after pressure from the customers, a four-door saloon and later a two-door coupe were added. The estate and panel van were introduced after the war.

The war has severely impacted production of this Renault, which formally stopped in 1941. Although on paper the production ceased, in reality singular Juvaquatre models were still assembled for the German occupants and French government use. The official assembly resumed in 1946 and lasted until 1960.

Presented Juvaquatre coupe is a real rare bird. It’s estimated that until 1946 around 80 units were made. Post-war fortunes of this body style are unclear. Some sources claim that after the war a final series of 30 units was made. Others however, state that due to the lack of necessary machinery, production never resumed. We can only be certain that one Juvaquatre Coupe was displayed at Renault’s stand at the Brussels Motor Show in 1948.

About the miniature
It’s like a tiny flea! The die-cast model from Universal Hobbies is minute, but very charming. I don’t have anything to fault. The photos perhaps don’t show it too well, but the paint is slightly metallic. The paintwork is ideal: even and with an adequate pigment size.

The wheels are nicely done too. The tyres with white sides add lots of character to the model and really fit in with the 40s style. I am liking this little Juvaquatre a lot. What about you? Let me know what you think!