Po bardzo udanym
i popularnym modelu 19, Renault stanęło przed wyzwaniem powtórzenia
jego sukcesu. Francuzi wybrali ryzykowną drogę ekstremalnych zmian i
zaprezentowali Mégane. Ryzyko się opłaciło; nowy samochód
okazał się przebojem.
i popularnym modelu 19, Renault stanęło przed wyzwaniem powtórzenia
jego sukcesu. Francuzi wybrali ryzykowną drogę ekstremalnych zmian i
zaprezentowali Mégane. Ryzyko się opłaciło; nowy samochód
okazał się przebojem.
Nazwa Mégane
po raz pierwszy pojawiła się w 1988 roku w prototypie dużego,
luksusowego sedana. Lecz poza nazwą, to auto nie miało nic wspólnego
z kompaktowym Renault. Mégane jakie znamy zaprezentowano na targach we
Frankfurcie w 1995 roku. Prace na samochodem rozpoczęły się już w
1990 roku pod kryptonimem X64. Z różnych koncepcji stylistycznych Patrick Le
Quément, ówczesny szef designu Renault, wybrał tą przedstawioną przez Michela Jardina.
W trakcie tych prac projektowych wykonano i zniszczono około 430 makiet i prototypów.
po raz pierwszy pojawiła się w 1988 roku w prototypie dużego,
luksusowego sedana. Lecz poza nazwą, to auto nie miało nic wspólnego
z kompaktowym Renault. Mégane jakie znamy zaprezentowano na targach we
Frankfurcie w 1995 roku. Prace na samochodem rozpoczęły się już w
1990 roku pod kryptonimem X64. Z różnych koncepcji stylistycznych Patrick Le
Quément, ówczesny szef designu Renault, wybrał tą przedstawioną przez Michela Jardina.
W trakcie tych prac projektowych wykonano i zniszczono około 430 makiet i prototypów.
W momencie
debiutu Mégane szokowało nowoczesną sylwetką. W porównaniu
do konkurentów, a w szczególności do zachowawczego
poprzednika, samochód wyglądał awangardowo. W
nowoczesnej stylistyce znalazło się też miejsce na odniesienia do historii –
zachodząca na wlot powietrza maska to nawiązanie do zabiegu stylistycznego z
Renault 16 z roku 1965.
debiutu Mégane szokowało nowoczesną sylwetką. W porównaniu
do konkurentów, a w szczególności do zachowawczego
poprzednika, samochód wyglądał awangardowo. W
nowoczesnej stylistyce znalazło się też miejsce na odniesienia do historii –
zachodząca na wlot powietrza maska to nawiązanie do zabiegu stylistycznego z
Renault 16 z roku 1965.
W przeciwieństwie do
nadwozia, przejęte z poprzednika podwozie i skrzynie biegów ostatnim krzykiem
mody już nie były. Na szczęście, nieco je zmodyfikowano aby nie odbiegały
zbytnio od konkurencji. Konstruktorzy Mégane położyli bardzo duży nacisk na
bezpieczeństwo modelu. Usztywniono nadwozie, a w standardowym wyposażeniu
znalazły się napinacze pasów bezpieczeństwa, trzypunktowy pas bezpieczeństwa dla środkowego pasażera
tylnej kanapy i poduszka powietrzna kierowcy (od 1996 roku również dla
pasażera). Starania zaowocowały czterogwiazdkowym wynikiem w teście
zderzeniowym Euro NCAP przeprowadzonym w 1998 roku, co było wtedy najlepszym
wynikiem w klasie.
nadwozia, przejęte z poprzednika podwozie i skrzynie biegów ostatnim krzykiem
mody już nie były. Na szczęście, nieco je zmodyfikowano aby nie odbiegały
zbytnio od konkurencji. Konstruktorzy Mégane położyli bardzo duży nacisk na
bezpieczeństwo modelu. Usztywniono nadwozie, a w standardowym wyposażeniu
znalazły się napinacze pasów bezpieczeństwa, trzypunktowy pas bezpieczeństwa dla środkowego pasażera
tylnej kanapy i poduszka powietrzna kierowcy (od 1996 roku również dla
pasażera). Starania zaowocowały czterogwiazdkowym wynikiem w teście
zderzeniowym Euro NCAP przeprowadzonym w 1998 roku, co było wtedy najlepszym
wynikiem w klasie.
Oprócz
bezpieczeństwa, Renault w walce o klienta postawiło na szeroką gamę
nadwozi. Poza 5-drzwiowym hatchbackiem, do wyboru były również
sedan, coupe, kabriolet, minivan Scénic a od 1999 roku także
kombi. Co ciekawe, ta ostatnia wersja była niedostępna na rynkach o ruchu
lewostronnym.
bezpieczeństwa, Renault w walce o klienta postawiło na szeroką gamę
nadwozi. Poza 5-drzwiowym hatchbackiem, do wyboru były również
sedan, coupe, kabriolet, minivan Scénic a od 1999 roku także
kombi. Co ciekawe, ta ostatnia wersja była niedostępna na rynkach o ruchu
lewostronnym.
Źródłem napędu francuskiego kompaktu
były zmodyfikowane jednostki przejęte z modelu 19, a także nowe konstrukcje
benzynowe 1.4 8V (75 KM), 1.6 8V (75-90 KM), 2.0 8V (115 KM), 2.0 IDE (140 KM)
oraz diesle 1.9d (65 KM), 1.9 dT (90 KM) i 1.9 dTi (98 KM).
były zmodyfikowane jednostki przejęte z modelu 19, a także nowe konstrukcje
benzynowe 1.4 8V (75 KM), 1.6 8V (75-90 KM), 2.0 8V (115 KM), 2.0 IDE (140 KM)
oraz diesle 1.9d (65 KM), 1.9 dT (90 KM) i 1.9 dTi (98 KM).
W 1999 roku gama
modelu przeszła lifting i wzbogaciła się o
wspomniane wcześniej kombi. W ramach modyfikacji przeprojektowano
przednią i tylną część nadwozia oraz wnętrze. Poprawiono też wyposażenie –
wszystkie Mégane wyposażono w ABS a pod maskę trafiły 16 zaworowe
silniki i diesel 1.9 dCi z wtryskiem common rail. Choć w Europie samochód
wycofano z oferty w 2003 roku, to na rynkach Ameryki Południowej model sprzedawano
do roku 2009.
modelu przeszła lifting i wzbogaciła się o
wspomniane wcześniej kombi. W ramach modyfikacji przeprojektowano
przednią i tylną część nadwozia oraz wnętrze. Poprawiono też wyposażenie –
wszystkie Mégane wyposażono w ABS a pod maskę trafiły 16 zaworowe
silniki i diesel 1.9 dCi z wtryskiem common rail. Choć w Europie samochód
wycofano z oferty w 2003 roku, to na rynkach Ameryki Południowej model sprzedawano
do roku 2009.
O miniaturze
Jak się nie
ma co się lubi, to się lubi co się ma. Jedyny modelik Mégane I phase I pochodzi
od firmy Vitesse. Powiedzmy sobie szczerze: konkursu elegancji nigdy nie wygra.
Przeciętna jakość spasowania i spore szpary częściowo wynikające z otwieranych drzwi nie wpływają zbyt dobrze na
prezencję modelu. Pochwalić należy natomiast kształt nadwozia oraz poziom
odwzorowania wnętrza. Ten ostatni nie odbiega od najnowszych modeli najwyższej
klasy, pomimo że miniaturka ma już ponad 20 lat!
ma co się lubi, to się lubi co się ma. Jedyny modelik Mégane I phase I pochodzi
od firmy Vitesse. Powiedzmy sobie szczerze: konkursu elegancji nigdy nie wygra.
Przeciętna jakość spasowania i spore szpary częściowo wynikające z otwieranych drzwi nie wpływają zbyt dobrze na
prezencję modelu. Pochwalić należy natomiast kształt nadwozia oraz poziom
odwzorowania wnętrza. Ten ostatni nie odbiega od najnowszych modeli najwyższej
klasy, pomimo że miniaturka ma już ponad 20 lat!
*********
After the very well received and popular model 19, Renault
faced a challenge of repeating its success. The French chose a risky route of
extreme changes and presented the Mégane. The risk paid off: the new model
turned out to be a hit.
faced a challenge of repeating its success. The French chose a risky route of
extreme changes and presented the Mégane. The risk paid off: the new model
turned out to be a hit.
The name Mégane appeared for the first time in 1988 on a
prototype of a big, luxurious saloon. However, it had nothing in common with
the compact Renault. Mégane as we know it was presented at the Frankfurt Motor
Show in 1995. Project work codenamed X64 began as early as 1990. From a variety
of design themes Patrick Le Quement, Renault’s chief designer, chose the one by
Michel Jardin. Approximately 432 prototypes were built and destroyed during
development.
prototype of a big, luxurious saloon. However, it had nothing in common with
the compact Renault. Mégane as we know it was presented at the Frankfurt Motor
Show in 1995. Project work codenamed X64 began as early as 1990. From a variety
of design themes Patrick Le Quement, Renault’s chief designer, chose the one by
Michel Jardin. Approximately 432 prototypes were built and destroyed during
development.
At the time of debut Mégane shocked with its modern silhouette.
Compared to its rivals and in particular a conservative predecessor the car
looked avant-garde. In a modern design there was a place for historical
references – the “bird beak” front grille was a styling cue borrowed
from the Renault 16 from 1965.
Compared to its rivals and in particular a conservative predecessor the car
looked avant-garde. In a modern design there was a place for historical
references – the “bird beak” front grille was a styling cue borrowed
from the Renault 16 from 1965.
As opposed to the body, the floorpan, transmissions and
chassis taken from the 19 were not all the rage. Thankfully, they were slightly
modified to keep pace with the competition. For Mégane’s designers safety was a
key focus. The bodyshell was stiffened and standard equipment featured a pillar
mounted three point seatbelt for the middle rear occupant, seat belt
pretensioners and driver’s airbag (passenger airbag from 1996). The efforts
resulted in a best in class four star crash test rating in the 1998 round of
testing by Euro NCAP.
chassis taken from the 19 were not all the rage. Thankfully, they were slightly
modified to keep pace with the competition. For Mégane’s designers safety was a
key focus. The bodyshell was stiffened and standard equipment featured a pillar
mounted three point seatbelt for the middle rear occupant, seat belt
pretensioners and driver’s airbag (passenger airbag from 1996). The efforts
resulted in a best in class four star crash test rating in the 1998 round of
testing by Euro NCAP.
Apart from safety, Renault used a wide range of body styles
in the battle for buyers. In addition to a 5-door hatchback, there was a choice
of a saloon, coupe, convertible, minivan Scénic and from 1999 an estate.
Interestingly, the latter was only available in left-hand drive.
in the battle for buyers. In addition to a 5-door hatchback, there was a choice
of a saloon, coupe, convertible, minivan Scénic and from 1999 an estate.
Interestingly, the latter was only available in left-hand drive.
Power came from modified engines from the 19 and also new
units. Petrol engines included: 1.4 8V (75 hp), 1.6 8V (75-90 hp), 2.0 8V (115
hp), 2.0 IDE (140 hp), whilst diesels were 1.9d (65 hp), 1.9 dT (90 hp) i 1.9
dTi (98 hp).
units. Petrol engines included: 1.4 8V (75 hp), 1.6 8V (75-90 hp), 2.0 8V (115
hp), 2.0 IDE (140 hp), whilst diesels were 1.9d (65 hp), 1.9 dT (90 hp) i 1.9
dTi (98 hp).
In 1999 the whole range received a facelift and
aforementioned estate was added. Front and rear were redesigned together with
the interior. The equipment was also upgraded – all Méganes received ABS and 16
valve engines were used across the range. For the first time a 1.9 dCi common
rail diesel was used too. Although the car’s sales in Europe ended in 2003,
production continued for the Latin America Market until 2009.
aforementioned estate was added. Front and rear were redesigned together with
the interior. The equipment was also upgraded – all Méganes received ABS and 16
valve engines were used across the range. For the first time a 1.9 dCi common
rail diesel was used too. Although the car’s sales in Europe ended in 2003,
production continued for the Latin America Market until 2009.
About the miniature
Beggars can’t be choosers. The only die-cast model of a Mégane
I phase I is done by Vitesse. Let’s be honest: it won’t win any beauty
competitions. A medicore build quality with quite visible gaps, partly due to
opening doors, don’t help the model’s looks. We can however praise the model’s
shape and interior. The latter is comparable to newest top-quality models, even
though this miniature is over 20 years old!
I phase I is done by Vitesse. Let’s be honest: it won’t win any beauty
competitions. A medicore build quality with quite visible gaps, partly due to
opening doors, don’t help the model’s looks. We can however praise the model’s
shape and interior. The latter is comparable to newest top-quality models, even
though this miniature is over 20 years old!
 |
| Renault Mégane I 1995 (1:43) by Vitesse |